آن روزها که بندری های ( ب. ا ) و یا شیش وهشتی های ( ب . ص ) به گمان بسیاری از کمپانی ها سلیقه مردم تلقی می شد من آلبومی تولید کردم که هرگز شانس انتشار نیافت . به یاد می آورم امپراطوری وزارت ارشاد را که بر هر رفتار خلاق هنرمند خط بطلان می کشید و بازاریهای کم سوادی تحت عنوان کمپانی های پخش موزیک را که همچون مافیاهایی قدرتمند مسیر موسیقی را تعیین می کردند ، تا اینکه ...
کانالهای ماهواره ای پخش موزیک ایجاد شدند و اینترنت به عنوان وسیله ای موثر برای پخش آثار موسیقی مورد توجه قرار گرفت . از اینجا بود که رفته رفته قاعده بازی تغییر کرد.
امروز آن کارشناس محترم که روزی آثار مرا به دلیل (( با کلاس !! )) بودن غیر قابل فهم برای مردم تشخیص می داد ، شاید به فکر راه اندازی یک آب میوه فروشی باشد .
امروز آلبوم های مجاز !! شکست می خورند و کمپانی ها به دلیل عدم توجه مردم به تولیداتشان یکی پس از دیگری به ورشکستگی نزدیک می شوند .
این پایان سیستمی است که مخاطب را کوچک و کم فهم فرض کند .
من هرگز به شعور مخاطبم شک نکرده ام و کوشیده ام آنچه در توان دارم در ساخت آثارم به کار گیرم . حال آنکه معتقدم مخاطب ایرانی سزاوار آثاری به مراتب ارزشمندتر از آن است که من تولید کرده ام بنابر این کوشیده ام تا در آلبوم جدیدم همچون گذشته به شعور بالای مخاطب احترام بگذارم.
با این امید که موسیقی من بتواند در لحظه های خوب و بد زندگی ،همراهی شایسته برایتان باشد ، آلبوم دومم را در ماههای آینده به شما تقدیم خواهم کرد .
